- interdykt
- interdit
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
interdykt
Regardez d'autres dictionnaires:
interdykt — m IV, D. u, Ms. interdyktkcie; lm M. y 1. hist. «w starożytnym Rzymie: zakaz lub nakaz urzędnika, głównie pretora, będący pomocniczym środkiem ochrony praw prywatnych, przede wszystkim prawa posiadania» 2. rel. «w kościele katolickim: kara… … Słownik języka polskiego
